сема́нтико-грамати́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сема́нтико-грамати́чний | сема́нтико-грамати́чна | сема́нтико-грамати́чне | сема́нтико-грамати́чні |
родовий | сема́нтико-грамати́чного | сема́нтико-грамати́чної | сема́нтико-грамати́чного | сема́нтико-грамати́чних |
давальний | сема́нтико-грамати́чному | сема́нтико-грамати́чній | сема́нтико-грамати́чному | сема́нтико-грамати́чним |
знахідний | сема́нтико-грамати́чний | сема́нтико-грамати́чну | сема́нтико-грамати́чне | сема́нтико-грамати́чні |
орудний | сема́нтико-грамати́чним | сема́нтико-грамати́чною | сема́нтико-грамати́чним | сема́нтико-грамати́чними |
місцевий | на/у сема́нтико-грамати́чному, сема́нтико-грамати́чнім | на/у сема́нтико-грамати́чній | на/у сема́нтико-грамати́чному, сема́нтико-грамати́чнім | на/у сема́нтико-грамати́чних |