скоро́бити – дієслово доконаного виду | ||
Інфінітив | скоро́бити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | скоро́бмо | |
2 особа | скоро́б | скоро́бте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | скоро́блю | скоро́бимо, скоро́бим |
2 особа | скоро́биш | скоро́бите |
3 особа | скоро́бить | скоро́блять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | скоро́бив | скоро́били |
жін.р. | скоро́била | |
сер.р. | скоро́било | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
скоро́блений | ||
Безособова форма | ||
скоро́блено | ||
Дієприслівник | ||
скоро́бивши |