сумлі́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сумлі́нний | сумлі́нна | сумлі́нне | сумлі́нні |
родовий | сумлі́нного | сумлі́нної | сумлі́нного | сумлі́нних |
давальний | сумлі́нному | сумлі́нній | сумлі́нному | сумлі́нним |
знахідний | сумлі́нний, сумлі́нного | сумлі́нну | сумлі́нне | сумлі́нні, сумлі́нних |
орудний | сумлі́нним | сумлі́нною | сумлі́нним | сумлі́нними |
місцевий | на/у сумлі́нному, сумлі́ннім | на/у сумлі́нній | на/у сумлі́нному, сумлі́ннім | на/у сумлі́нних |