тихозо́рий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | тихозо́рий | тихозо́ра | тихозо́ре | тихозо́рі |
родовий | тихозо́рого | тихозо́рої | тихозо́рого | тихозо́рих |
давальний | тихозо́рому | тихозо́рій | тихозо́рому | тихозо́рим |
знахідний | тихозо́рий, тихозо́рого | тихозо́ру | тихозо́ре | тихозо́рі, тихозо́рих |
орудний | тихозо́рим | тихозо́рою | тихозо́рим | тихозо́рими |
місцевий | на/у тихозо́рому, тихозо́рім | на/у тихозо́рій | на/у тихозо́рому, тихозо́рім | на/у тихозо́рих |