туркме́н – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | туркме́н | туркме́ни |
родовий | туркме́на | туркме́нів |
давальний | туркме́нові, туркме́ну | туркме́нам |
знахідний | туркме́на | туркме́нів |
орудний | туркме́ном | туркме́нами |
місцевий | на/у туркме́нові, туркме́ні | на/у туркме́нах |
кличний | туркме́не | туркме́ни |