ту́склий – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ту́склий | ту́скла | ту́скле | ту́склі |
родовий | ту́склого | ту́склої | ту́склого | ту́склих |
давальний | ту́склому | ту́склій | ту́склому | ту́склим |
знахідний | ту́склий | ту́склу | ту́скле | ту́склі |
орудний | ту́склим | ту́склою | ту́склим | ту́склими |
місцевий | на/у ту́склому, ту́склім | на/у ту́склій | на/у ту́склому, ту́склім | на/у ту́склих |
[рідко] |