уанка́р – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | уанка́р | уанкарі́ |
родовий | уанкаря́ | уанкарі́в |
давальний | уанкаре́ві, уанкарю́ | уанкаря́м |
знахідний | уанкаря́ | уанкарі́в |
орудний | уанкаре́м | уанкаря́ми |
місцевий | на/в уанкаре́ві, уанкарю́, уанкарі́ | на/в уанкаря́х |
кличний | уанка́рю | уанкарі́ |