угамо́вуваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | угамо́вуваний | угамо́вувана | угамо́вуване | угамо́вувані |
родовий | угамо́вуваного | угамо́вуваної | угамо́вуваного | угамо́вуваних |
давальний | угамо́вуваному | угамо́вуваній | угамо́вуваному | угамо́вуваним |
знахідний | угамо́вуваний, угамо́вуваного | угамо́вувану | угамо́вуване | угамо́вувані, угамо́вуваних |
орудний | угамо́вуваним | угамо́вуваною | угамо́вуваним | угамо́вуваними |
місцевий | на/в угамо́вуваному, угамо́вуванім | на/в угамо́вуваній | на/в угамо́вуваному, угамо́вуванім | на/в угамо́вуваних |