уна́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | уна́рний | уна́рна | уна́рне | уна́рні |
родовий | уна́рного | уна́рної | уна́рного | уна́рних |
давальний | уна́рному | уна́рній | уна́рному | уна́рним |
знахідний | уна́рний | уна́рну | уна́рне | уна́рні |
орудний | уна́рним | уна́рною | уна́рним | уна́рними |
місцевий | на/в уна́рному, уна́рнім | на/в уна́рній | на/в уна́рному, уна́рнім | на/в уна́рних |