франтува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | франтува́тий | франтува́та | франтува́те | франтува́ті |
родовий | франтува́того | франтува́тої | франтува́того | франтува́тих |
давальний | франтува́тому | франтува́тій | франтува́тому | франтува́тим |
знахідний | франтува́тий, франтува́того | франтува́ту | франтува́те | франтува́ті, франтува́тих |
орудний | франтува́тим | франтува́тою | франтува́тим | франтува́тими |
місцевий | на/у франтува́тому, франтува́тім | на/у франтува́тій | на/у франтува́тому, франтува́тім | на/у франтува́тих |