хазяїнува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | хазяїнува́тий | хазяїнува́та | хазяїнува́те | хазяїнува́ті |
родовий | хазяїнува́того | хазяїнува́тої | хазяїнува́того | хазяїнува́тих |
давальний | хазяїнува́тому | хазяїнува́тій | хазяїнува́тому | хазяїнува́тим |
знахідний | хазяїнува́тий, хазяїнува́того | хазяїнува́ту | хазяїнува́те | хазяїнува́ті, хазяїнува́тих |
орудний | хазяїнува́тим | хазяїнува́тою | хазяїнува́тим | хазяїнува́тими |
місцевий | на/у хазяїнува́тому, хазяїнува́тім | на/у хазяїнува́тій | на/у хазяїнува́тому, хазяїнува́тім | на/у хазяїнува́тих |