чинба́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | чинба́рний | чинба́рна | чинба́рне | чинба́рні |
родовий | чинба́рного | чинба́рної | чинба́рного | чинба́рних |
давальний | чинба́рному | чинба́рній | чинба́рному | чинба́рним |
знахідний | чинба́рний, чинба́рного | чинба́рну | чинба́рне | чинба́рні, чинба́рних |
орудний | чинба́рним | чинба́рною | чинба́рним | чинба́рними |
місцевий | на/у чинба́рному, чинба́рнім | на/у чинба́рній | на/у чинба́рному, чинба́рнім | на/у чинба́рних |