чотириголо́сий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | чотириголо́сий | чотириголо́са | чотириголо́се | чотириголо́сі |
родовий | чотириголо́сого | чотириголо́сої | чотириголо́сого | чотириголо́сих |
давальний | чотириголо́сому | чотириголо́сій | чотириголо́сому | чотириголо́сим |
знахідний | чотириголо́сий, чотириголо́сого | чотириголо́су | чотириголо́се | чотириголо́сі, чотириголо́сих |
орудний | чотириголо́сим | чотириголо́сою | чотириголо́сим | чотириголо́сими |
місцевий | на/у чотириголо́сому, чотириголо́сім | на/у чотириголо́сій | на/у чотириголо́сому, чотириголо́сім | на/у чотириголо́сих |