імперфе́ктний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | імперфе́ктний | імперфе́ктна | імперфе́ктне | імперфе́ктні |
родовий | імперфе́ктного | імперфе́ктної | імперфе́ктного | імперфе́ктних |
давальний | імперфе́ктному | імперфе́ктній | імперфе́ктному | імперфе́ктним |
знахідний | імперфе́ктний | імперфе́ктну | імперфе́ктне | імперфе́ктні |
орудний | імперфе́ктним | імперфе́ктною | імперфе́ктним | імперфе́ктними |
місцевий | на/в імперфе́ктному, імперфе́ктнім | на/в імперфе́ктній | на/в імперфе́ктному, імперфе́ктнім | на/в імперфе́ктних |
[грам.] |