іннерваці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | іннерваці́йний | іннерваці́йна | іннерваці́йне | іннерваці́йні |
родовий | іннерваці́йного | іннерваці́йної | іннерваці́йного | іннерваці́йних |
давальний | іннерваці́йному | іннерваці́йній | іннерваці́йному | іннерваці́йним |
знахідний | іннерваці́йний | іннерваці́йну | іннерваці́йне | іннерваці́йні |
орудний | іннерваці́йним | іннерваці́йною | іннерваці́йним | іннерваці́йними |
місцевий | на/в іннерваці́йному, іннерваці́йнім | на/в іннерваці́йній | на/в іннерваці́йному, іннерваці́йнім | на/в іннерваці́йних |