ітельме́нський – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ітельме́нський | ітельме́нська | ітельме́нське | ітельме́нські |
родовий | ітельме́нського | ітельме́нської | ітельме́нського | ітельме́нських |
давальний | ітельме́нському | ітельме́нській | ітельме́нському | ітельме́нським |
знахідний | ітельме́нський, ітельме́нського | ітельме́нську | ітельме́нське | ітельме́нські, ітельме́нських |
орудний | ітельме́нським | ітельме́нською | ітельме́нським | ітельме́нськими |
місцевий | на/в ітельме́нському, ітельме́нськім | на/в ітельме́нській | на/в ітельме́нському, ітельме́нськім | на/в ітельме́нських |