мерзлува́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | мерзлува́тий | мерзлува́та | мерзлува́те | мерзлува́ті |
родовий | мерзлува́того | мерзлува́тої | мерзлува́того | мерзлува́тих |
давальний | мерзлува́тому | мерзлува́тій | мерзлува́тому | мерзлува́тим |
знахідний | мерзлува́тий, мерзлува́того | мерзлува́ту | мерзлува́те | мерзлува́ті, мерзлува́тих |
орудний | мерзлува́тим | мерзлува́тою | мерзлува́тим | мерзлува́тими |
місцевий | на/у мерзлува́тому, мерзлува́тім | на/у мерзлува́тій | на/у мерзлува́тому, мерзлува́тім | на/у мерзлува́тих |