чупера́дло – іменник середнього роду | ||
(опудало) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | чупера́дло | чупера́дла |
родовий | чупера́дла | чупера́дел |
давальний | чупера́длу | чупера́длам |
знахідний | чупера́дло | чупера́дла |
орудний | чупера́длом | чупера́длами |
місцевий | на/у чупера́длі | на/у чупера́длах |
кличний | чупера́дло* | чупера́дла* |
[фам.] |