незда́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | незда́тний | незда́тна | незда́тне | незда́тні |
родовий | незда́тного | незда́тної | незда́тного | незда́тних |
давальний | незда́тному | незда́тній | незда́тному | незда́тним |
знахідний | незда́тний, незда́тного | незда́тну | незда́тне | незда́тні, незда́тних |
орудний | незда́тним | незда́тною | незда́тним | незда́тними |
місцевий | на/у незда́тному, незда́тнім | на/у незда́тній | на/у незда́тному, незда́тнім | на/у незда́тних |