непідхо́жий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | непідхо́жий | непідхо́жа | непідхо́же | непідхо́жі |
родовий | непідхо́жого | непідхо́жої | непідхо́жого | непідхо́жих |
давальний | непідхо́жому | непідхо́жій | непідхо́жому | непідхо́жим |
знахідний | непідхо́жий, непідхо́жого | непідхо́жу | непідхо́же | непідхо́жі, непідхо́жих |
орудний | непідхо́жим | непідхо́жою | непідхо́жим | непідхо́жими |
місцевий | на/у непідхо́жому, непідхо́жім | на/у непідхо́жій | на/у непідхо́жому, непідхо́жім | на/у непідхо́жих |