сема́нтико-фонети́чний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сема́нтико-фонети́чний | сема́нтико-фонети́чна | сема́нтико-фонети́чне | сема́нтико-фонети́чні |
родовий | сема́нтико-фонети́чного | сема́нтико-фонети́чної | сема́нтико-фонети́чного | сема́нтико-фонети́чних |
давальний | сема́нтико-фонети́чному | сема́нтико-фонети́чній | сема́нтико-фонети́чному | сема́нтико-фонети́чним |
знахідний | сема́нтико-фонети́чний | сема́нтико-фонети́чну | сема́нтико-фонети́чне | сема́нтико-фонети́чні |
орудний | сема́нтико-фонети́чним | сема́нтико-фонети́чною | сема́нтико-фонети́чним | сема́нтико-фонети́чними |
місцевий | на/у сема́нтико-фонети́чному, сема́нтико-фонети́чнім | на/у сема́нтико-фонети́чній | на/у сема́нтико-фонети́чному, сема́нтико-фонети́чнім | на/у сема́нтико-фонети́чних |