сумбу́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сумбу́рний | сумбу́рна | сумбу́рне | сумбу́рні |
родовий | сумбу́рного | сумбу́рної | сумбу́рного | сумбу́рних |
давальний | сумбу́рному | сумбу́рній | сумбу́рному | сумбу́рним |
знахідний | сумбу́рний, сумбу́рного | сумбу́рну | сумбу́рне | сумбу́рні, сумбу́рних |
орудний | сумбу́рним | сумбу́рною | сумбу́рним | сумбу́рними |
місцевий | на/у сумбу́рному, сумбу́рнім | на/у сумбу́рній | на/у сумбу́рному, сумбу́рнім | на/у сумбу́рних |