тримі́сний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | тримі́сний | тримі́сна | тримі́сне | тримі́сні |
родовий | тримі́сного | тримі́сної | тримі́сного | тримі́сних |
давальний | тримі́сному | тримі́сній | тримі́сному | тримі́сним |
знахідний | тримі́сний | тримі́сну | тримі́сне | тримі́сні |
орудний | тримі́сним | тримі́сною | тримі́сним | тримі́сними |
місцевий | на/у тримі́сному, тримі́снім | на/у тримі́сній | на/у тримі́сному, тримі́снім | на/у тримі́сних |