пра́стари́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | пра́стари́й | пра́стара́ | пра́старе́ | пра́старі́ |
родовий | пра́старо́го | пра́старо́ї | пра́старо́го | пра́стари́х |
давальний | пра́старо́му | пра́старі́й | пра́старо́му | пра́стари́м |
знахідний | пра́стари́й, пра́старо́го | пра́стару́ | пра́старе́ | пра́старі́, пра́стари́х |
орудний | пра́стари́м | пра́старо́ю | пра́стари́м | пра́стари́ми |
місцевий | на/у пра́старо́му, пра́старі́м | на/у пра́старі́й | на/у пра́старо́му, пра́старі́м | на/у пра́стари́х |