гонча́рний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | гонча́рний | гонча́рна | гонча́рне | гонча́рні |
родовий | гонча́рного | гонча́рної | гонча́рного | гонча́рних |
давальний | гонча́рному | гонча́рній | гонча́рному | гонча́рним |
знахідний | гонча́рний, гонча́рного | гонча́рну | гонча́рне | гонча́рні, гонча́рних |
орудний | гонча́рним | гонча́рною | гонча́рним | гонча́рними |
місцевий | на/у гонча́рному, гонча́рнім | на/у гонча́рній | на/у гонча́рному, гонча́рнім | на/у гонча́рних |