градобі́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | градобі́йний | градобі́йна | градобі́йне | градобі́йні |
родовий | градобі́йного | градобі́йної | градобі́йного | градобі́йних |
давальний | градобі́йному | градобі́йній | градобі́йному | градобі́йним |
знахідний | градобі́йний | градобі́йну | градобі́йне | градобі́йні |
орудний | градобі́йним | градобі́йною | градобі́йним | градобі́йними |
місцевий | на/у градобі́йному, градобі́йнім | на/у градобі́йній | на/у градобі́йному, градобі́йнім | на/у градобі́йних |