двохарши́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | двохарши́нний | двохарши́нна | двохарши́нне | двохарши́нні |
родовий | двохарши́нного | двохарши́нної | двохарши́нного | двохарши́нних |
давальний | двохарши́нному | двохарши́нній | двохарши́нному | двохарши́нним |
знахідний | двохарши́нний, двохарши́нного | двохарши́нну | двохарши́нне | двохарши́нні, двохарши́нних |
орудний | двохарши́нним | двохарши́нною | двохарши́нним | двохарши́нними |
місцевий | на/у двохарши́нному, двохарши́ннім | на/у двохарши́нній | на/у двохарши́нному, двохарши́ннім | на/у двохарши́нних |