достосла́вний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | достосла́вний | достосла́вна | достосла́вне | достосла́вні |
родовий | достосла́вного | достосла́вної | достосла́вного | достосла́вних |
давальний | достосла́вному | достосла́вній | достосла́вному | достосла́вним |
знахідний | достосла́вний, достосла́вного | достосла́вну | достосла́вне | достосла́вні, достосла́вних |
орудний | достосла́вним | достосла́вною | достосла́вним | достосла́вними |
місцевий | на/у достосла́вному, достосла́внім | на/у достосла́вній | на/у достосла́вному, достосла́внім | на/у достосла́вних |