дурногу́бий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | дурногу́бий | дурногу́ба | дурногу́бе | дурногу́бі |
родовий | дурногу́бого | дурногу́бої | дурногу́бого | дурногу́бих |
давальний | дурногу́бому | дурногу́бій | дурногу́бому | дурногу́бим |
знахідний | дурногу́бого, дурногу́бий | дурногу́бу | дурногу́бе | дурногу́бих, дурногу́бі |
орудний | дурногу́бим | дурногу́бою | дурногу́бим | дурногу́бими |
місцевий | на/у дурногу́бому, дурногу́бім | на/у дурногу́бій | на/у дурногу́бому, дурногу́бім | на/у дурногу́бих |