запра́вити1 – дієслово доконаного виду | ||
(сховати кінці чогось; вставити; додати) | ||
Інфінітив | запра́вити | |
однина | множина | |
Наказовий спосіб | ||
1 особа | запра́вмо | |
2 особа | запра́в | запра́вте |
МАЙБУТНІЙ ЧАС | ||
1 особа | запра́влю | запра́вимо, запра́вим |
2 особа | запра́виш | запра́вите |
3 особа | запра́вить | запра́влять |
МИНУЛИЙ ЧАС | ||
чол.р. | запра́вив | запра́вили |
жін.р. | запра́вила | |
сер.р. | запра́вило | |
Активний дієприкметник | ||
Пасивний дієприкметник | ||
запра́влений | ||
Безособова форма | ||
запра́влено | ||
Дієприслівник | ||
запра́вивши |