канаміцин-стійки́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | канаміцин-стійки́й | канаміцин-стійка́ | канаміцин-стійке́ | канаміцин-стійкі́ |
родовий | канаміцин-стійко́го | канаміцин-стійко́ї | канаміцин-стійко́го | канаміцин-стійки́х |
давальний | канаміцин-стійко́му | канаміцин-стійкі́й | канаміцин-стійко́му | канаміцин-стійки́м |
знахідний | канаміцин-стійки́й, канаміцин-стійко́го | канаміцин-стійку́ | канаміцин-стійке́ | канаміцин-стійкі́, канаміцин-стійки́х |
орудний | канаміцин-стійки́м | канаміцин-стійко́ю | канаміцин-стійки́м | канаміцин-стійки́ми |
місцевий | на/у канаміцин-стійко́му, канаміцин-стійкі́м | на/у канаміцин-стійкі́й | на/у канаміцин-стійко́му, канаміцин-стійкі́м | на/у канаміцин-стійки́х |