голосни́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | голосни́й | голосна́ | голосне́ | голосні́ |
родовий | голосно́го | голосно́ї | голосно́го | голосни́х |
давальний | голосно́му | голосні́й | голосно́му | голосни́м |
знахідний | голосни́й, голосно́го | голосну́ | голосне́ | голосні́, голосни́х |
орудний | голосни́м | голосно́ю | голосни́м | голосни́ми |
місцевий | на/у голосно́му, голосні́м | на/у голосні́й | на/у голосно́му, голосні́м | на/у голосни́х |