>
ешафо́тний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ешафо́тний | ешафо́тна | ешафо́тне | ешафо́тні |
родовий | ешафо́тного | ешафо́тної | ешафо́тного | ешафо́тних |
давальний | ешафо́тному | ешафо́тній | ешафо́тному | ешафо́тним |
знахідний | ешафо́тний | ешафо́тну | ешафо́тне | ешафо́тні |
орудний | ешафо́тним | ешафо́тною | ешафо́тним | ешафо́тними |
місцевий | на/в ешафо́тному, ешафо́тнім | на/в ешафо́тній | на/в ешафо́тному, ешафо́тнім | на/в ешафо́тних |