зуба́стий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | зуба́стий | зуба́ста | зуба́сте | зуба́сті |
родовий | зуба́стого | зуба́стої | зуба́стого | зуба́стих |
давальний | зуба́стому | зуба́стій | зуба́стому | зуба́стим |
знахідний | зуба́стий, зуба́стого | зуба́сту | зуба́сте | зуба́сті, зуба́стих |
орудний | зуба́стим | зуба́стою | зуба́стим | зуба́стими |
місцевий | на/у зуба́стому, зуба́стім | на/у зуба́стій | на/у зуба́стому, зуба́стім | на/у зуба́стих |