кобзаре́цький – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | кобзаре́цький | кобзаре́цька | кобзаре́цьке | кобзаре́цькі |
родовий | кобзаре́цького | кобзаре́цької | кобзаре́цького | кобзаре́цьких |
давальний | кобзаре́цькому | кобзаре́цькій | кобзаре́цькому | кобзаре́цьким |
знахідний | кобзаре́цький, кобзаре́цького | кобзаре́цьку | кобзаре́цьке | кобзаре́цькі, кобзаре́цьких |
орудний | кобзаре́цьким | кобзаре́цькою | кобзаре́цьким | кобзаре́цькими |
місцевий | на/у кобзаре́цькому, кобзаре́цькім | на/у кобзаре́цькій | на/у кобзаре́цькому, кобзаре́цькім | на/у кобзаре́цьких |