колонізаці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | колонізаці́йний | колонізаці́йна | колонізаці́йне | колонізаці́йні |
родовий | колонізаці́йного | колонізаці́йної | колонізаці́йного | колонізаці́йних |
давальний | колонізаці́йному | колонізаці́йній | колонізаці́йному | колонізаці́йним |
знахідний | колонізаці́йний, колонізаці́йного | колонізаці́йну | колонізаці́йне | колонізаці́йні, колонізаці́йних |
орудний | колонізаці́йним | колонізаці́йною | колонізаці́йним | колонізаці́йними |
місцевий | на/у колонізаці́йному, колонізаці́йнім | на/у колонізаці́йній | на/у колонізаці́йному, колонізаці́йнім | на/у колонізаці́йних |