креди́тний – прикметник | ||||
(від: креди”т) | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | креди́тний | креди́тна | креди́тне | креди́тні |
родовий | креди́тного | креди́тної | креди́тного | креди́тних |
давальний | креди́тному | креди́тній | креди́тному | креди́тним |
знахідний | креди́тний | креди́тну | креди́тне | креди́тні |
орудний | креди́тним | креди́тною | креди́тним | креди́тними |
місцевий | на/у креди́тному, креди́тнім | на/у креди́тній | на/у креди́тному, креди́тнім | на/у креди́тних |