мерехки́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | мерехки́й | мерехка́ | мерехке́ | мерехкі́ |
родовий | мерехко́го | мерехко́ї | мерехко́го | мерехки́х |
давальний | мерехко́му | мерехкі́й | мерехко́му | мерехки́м |
знахідний | мерехки́й, мерехко́го | мерехку́ | мерехке́ | мерехкі́, мерехки́х |
орудний | мерехки́м | мерехко́ю | мерехки́м | мерехки́ми |
місцевий | на/у мерехко́му, мерехкі́м | на/у мерехкі́й | на/у мерехко́му, мерехкі́м | на/у мерехки́х |