нерозсу́дний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нерозсу́дний | нерозсу́дна | нерозсу́дне | нерозсу́дні |
родовий | нерозсу́дного | нерозсу́дної | нерозсу́дного | нерозсу́дних |
давальний | нерозсу́дному | нерозсу́дній | нерозсу́дному | нерозсу́дним |
знахідний | нерозсу́дний, нерозсу́дного | нерозсу́дну | нерозсу́дне | нерозсу́дні, нерозсу́дних |
орудний | нерозсу́дним | нерозсу́дною | нерозсу́дним | нерозсу́дними |
місцевий | на/у нерозсу́дному, нерозсу́днім | на/у нерозсу́дній | на/у нерозсу́дному, нерозсу́днім | на/у нерозсу́дних |