нормалізаці́йний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | нормалізаці́йний | нормалізаці́йна | нормалізаці́йне | нормалізаці́йні |
родовий | нормалізаці́йного | нормалізаці́йної | нормалізаці́йного | нормалізаці́йних |
давальний | нормалізаці́йному | нормалізаці́йній | нормалізаці́йному | нормалізаці́йним |
знахідний | нормалізаці́йний | нормалізаці́йну | нормалізаці́йне | нормалізаці́йні |
орудний | нормалізаці́йним | нормалізаці́йною | нормалізаці́йним | нормалізаці́йними |
місцевий | на/у нормалізаці́йному, нормалізаці́йнім | на/у нормалізаці́йній | на/у нормалізаці́йному, нормалізаці́йнім | на/у нормалізаці́йних |