нужда́р – іменник чоловічого роду, істота | ||
відмінок | однина | множина |
називний | нужда́р | нуждарі́ |
родовий | нуждаря́ | нуждарі́в |
давальний | нуждаре́ві, нуждарю́ | нуждаря́м |
знахідний | нуждаря́ | нуждарі́в |
орудний | нуждаре́м | нуждаря́ми |
місцевий | на/у нуждаре́ві, нуждарю́, нуждарі́ | на/у нуждаря́х |
кличний | нужда́рю | нуждарі́ |
[розм.] |