ріжна́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ріжна́тий | ріжна́та | ріжна́те | ріжна́ті |
родовий | ріжна́того | ріжна́тої | ріжна́того | ріжна́тих |
давальний | ріжна́тому | ріжна́тій | ріжна́тому | ріжна́тим |
знахідний | ріжна́тий | ріжна́ту | ріжна́те | ріжна́ті |
орудний | ріжна́тим | ріжна́тою | ріжна́тим | ріжна́тими |
місцевий | на/у ріжна́тому, ріжна́тім | на/у ріжна́тій | на/у ріжна́тому, ріжна́тім | на/у ріжна́тих |