скопе́ць1 – іменник чоловічого роду, істота | ||
(кастрат) | ||
відмінок | однина | множина |
називний | скопе́ць | скопці́ |
родовий | скопця́ | скопці́в |
давальний | скопце́ві, скопцю́ | скопця́м |
знахідний | скопця́ | скопці́в |
орудний | скопце́м | скопця́ми |
місцевий | на/у скопце́ві, скопці́, скопцю́ | на/у скопця́х |
кличний | скопцю́ | скопці́ |