строка́тий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | строка́тий | строка́та | строка́те | строка́ті |
родовий | строка́того | строка́тої | строка́того | строка́тих |
давальний | строка́тому | строка́тій | строка́тому | строка́тим |
знахідний | строка́тий, строка́того | строка́ту | строка́те | строка́ті, строка́тих |
орудний | строка́тим | строка́тою | строка́тим | строка́тими |
місцевий | на/у строка́тому, строка́тім | на/у строка́тій | на/у строка́тому, строка́тім | на/у строка́тих |