сі́ро-бу́рий – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | сі́ро-бу́рий | сі́ро-бу́ра | сі́ро-бу́ре | сі́ро-бу́рі |
родовий | сі́ро-бу́рого | сі́ро-бу́рої | сі́ро-бу́рого | сі́ро-бу́рих |
давальний | сі́ро-бу́рому | сі́ро-бу́рій | сі́ро-бу́рому | сі́ро-бу́рим |
знахідний | сі́ро-бу́рий, сі́ро-бу́рого | сі́ро-бу́ру | сі́ро-бу́ре | сі́ро-бу́рі, сі́ро-бу́рих |
орудний | сі́ро-бу́рим | сі́ро-бу́рою | сі́ро-бу́рим | сі́ро-бу́рими |
місцевий | на/у сі́ро-бу́рому, сі́ро-бу́рім | на/у сі́ро-бу́рій | на/у сі́ро-бу́рому, сі́ро-бу́рім | на/у сі́ро-бу́рих |