ударо́ваний – дієприкметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | ударо́ваний | ударо́вана | ударо́ване | ударо́вані |
родовий | ударо́ваного | ударо́ваної | ударо́ваного | ударо́ваних |
давальний | ударо́ваному | ударо́ваній | ударо́ваному | ударо́ваним |
знахідний | ударо́ваний, ударо́ваного | ударо́вану | ударо́ване | ударо́вані, ударо́ваних |
орудний | ударо́ваним | ударо́ваною | ударо́ваним | ударо́ваними |
місцевий | на/в ударо́ваному, ударо́ванім | на/в ударо́ваній | на/в ударо́ваному, ударо́ванім | на/в ударо́ваних |