філігра́нний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | філігра́нний | філігра́нна | філігра́нне | філігра́нні |
родовий | філігра́нного | філігра́нної | філігра́нного | філігра́нних |
давальний | філігра́нному | філігра́нній | філігра́нному | філігра́нним |
знахідний | філігра́нний | філігра́нну | філігра́нне | філігра́нні |
орудний | філігра́нним | філігра́нною | філігра́нним | філігра́нними |
місцевий | на/у філігра́нному, філігра́ннім | на/у філігра́нній | на/у філігра́нному, філігра́ннім | на/у філігра́нних |