хутірни́й – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | хутірни́й | хутірна́ | хутірне́ | хутірні́ |
родовий | хутірно́го | хутірно́ї | хутірно́го | хутірни́х |
давальний | хутірно́му | хутірні́й | хутірно́му | хутірни́м |
знахідний | хутірни́й, хутірно́го | хутірну́ | хутірне́ | хутірні́, хутірни́х |
орудний | хутірни́м | хутірно́ю | хутірни́м | хутірни́ми |
місцевий | на/у хутірно́му, хутірні́м | на/у хутірні́й | на/у хутірно́му, хутірні́м | на/у хутірни́х |