аванти́тульний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | аванти́тульний | аванти́тульна | аванти́тульне | аванти́тульні |
родовий | аванти́тульного | аванти́тульної | аванти́тульного | аванти́тульних |
давальний | аванти́тульному | аванти́тульній | аванти́тульному | аванти́тульним |
знахідний | аванти́тульний, аванти́тульного | аванти́тульну | аванти́тульне | аванти́тульні, аванти́тульних |
орудний | аванти́тульним | аванти́тульною | аванти́тульним | аванти́тульними |
місцевий | на/в аванти́тульному, аванти́тульнім | на/в аванти́тульній | на/в аванти́тульному, аванти́тульнім | на/в аванти́тульних |