авера́жний – прикметник | ||||
відмінок | однина | множина | ||
чол. р. | жін. р. | сер. р. | ||
називний | авера́жний | авера́жна | авера́жне | авера́жні |
родовий | авера́жного | авера́жної | авера́жного | авера́жних |
давальний | авера́жному | авера́жній | авера́жному | авера́жним |
знахідний | авера́жний, авера́жного | авера́жну | авера́жне | авера́жні, авера́жних |
орудний | авера́жним | авера́жною | авера́жним | авера́жними |
місцевий | на/в авера́жному, авера́жнім | на/в авера́жній | на/в авера́жному, авера́жнім | на/в авера́жних |